Kółko Wdrażam i Pomagam
Opiekun: mgr Halina Popiela
„Lepiej zapobiegać niż leczyć” Hipokrates
Kółko Profilaktyczne ma na celu ukazać relacje człowiek-środowisko. Zaktywizować utajone możliwości młodego człowieka oraz ukształtować postawy czynne. Ukierunkować na właściwy temat określonymi treściami. Poprzez dostarczenie materiałów dla przyjęcia tych treści. Organizowanie spotkań z przedstawicielami grup społecznych zajmujących się zagadnieniami takimi jak profilaktyka żywienia, profilaktyka sportowa, profilaktyka zdrowotna itp
Profilaktyka to praktyczna część pedagogiki społecznej. Ma za zadanie opisywać, wyjaśniać i przewidywać rozwój zjawisk chorobliwych i szkodliwych dla społeczeństwa.
Informacje o bieżących akcjach w aktualnościach.
Poszanowanie praw dziecka jako istota korczakowskiego wychowania
Janusz Korczak z zawodu był lekarzem, pisarzem z talentu, natomiast opiekunem i wychowawcą z prawdziwego powołania. Wszystko, co robił, służyło jednej naczelnej sprawie: dziecku. Uznawał dziecko za pełnowartościowego człowieka od chwili narodzin poprzez kolejne etapy jego życia. Każdy ma prawo być sobą.
Swoje poglądy wychowawcze formułował w licznych artykułach i pracach pedagogicznych, m.in. „Jak kochać dziecko”, „Prawo dziecka do szacunku”, „Momenty wychowawcze”, „Prawidła życia”, „Pedagogika żartobliwa”.
Janusz Korczak był prekursorem walki o prawa dziecka.
Dziecko ma prawo
Do bycia tym, kim jest,
Do życia własnym wysiłkiem i własną myślą,
Do poważnego i sprawiedliwego traktowania jego spraw,
Do wypowiadania swoich myśli,
Do upominania się i żądania,
Do protestu,
Do zabawy i rozrywki,
Do własności,
Niepowodzeń i łez,
Oraz do szacunku dla niewiedzy, dla smutku, i dla młodego wysiłku i ufności
Wychowanie, według Korczak to przede wszystkim opieka, obrona, obowiązek ochrony dzieci przed niedomaganiami otaczającego świata. Zwracał uwagę na brak jasnego podziału pomiędzy wychowaniem a opieką. Główny cel w systemie wychowawczym Korczaka to dążenie do samowychowania. Był przeciwnikiem systemu wychowawczego opartego na przymusie i sztywnych zasadach, surowej dyscyplinie, wykluczał kary cielesne. Według Korczaka wychowanie miało być twórczym procesem polegającym na ustawicznym poszukiwaniu własnych skutecznych form i metod.
Korczak proponował system zachęty wobec dziecka, przy tym kierował się podstawowymi zasadami pedagogicznymi:
współzarządzaniem – polegającym na wprowadzeniu Rady Samorządowej, Sądu Koleżeńskiego i Sejmu Domu Sierot, przez te instytucje dziecięce Korczak dał dzieciom prawo do porozumiewania się z dorosłymi w celu ustalania wspólnych zasad normujących życie w Domu,
współgospodarzeniem – polegającym na samoobsłudze wychowanków poprzez system dyżurów, który funkcjonował w Domu Sierot,
oddziaływaniem opinii społecznej – przejawiało się ono w przemyśleniach, komu jaki dyżur powierzyć, w plebiscytach życzliwości, wyrokach sadowych.
Janusz Korczak nowatorski system wychowawczy zastosował we własnej praktyce wychowawczej w Domu Sierot, w Naszym Domu i na koloniach letnich. Jego techniki wychowawcze to, m.in.: samokontrola, samoocena.
Życiorys
Janusz Korczak to pseudonim literacki - naprawdę nazywał się Henryk Goldszmit (ur: 20.07.1878, Warszawie zmarły: 05.08.1942, Treblince) Ojciec Józef był wziętym adwokatem, ale zachorował i umarł wcześnie, więc Henryk już w gimnazjum i na studiach medycznych musiał utrzymywać siebie i rodzinę z korepetycji. W wieku 20 lat zaczął pisać. Spod jego ręki wyszły takie książki, jak: "Król Maciuś Pierwszy", "Kajtuś Czarodziej", "Bankructwo małego Dżeka" czy "Dziecko salonu". Prowadził także popularne pogadanki radiowe. Praktykował jako lekarz pediatra, przede wszystkim jednak od 1912 r. do końca życia kierował Domem Sierot dla dzieci żydowskich. Założył również Nasz Dom dla dzieci polskich. Z czasem stał się światowej sławy teoretykiem i praktykiem nowatorskiej metody pedagogicznej.
Opracowała Halina Popiela
Ważne linki
Bibliografia:
W. Okoń, Wizerunki sławnych pedagogów polskich, Warszawa 1993.
M. Falkowska, Myśl pedagogiczna Janusz Korczak – Nowe źródła, Warszawa 1983.
A. Szlązakowa, Janusz Korczak w legendzie poetyckiej, Warszawa 1992.
Zasoby internetu